seni sevmek,

ateşin üstünde yürümek misali

seni sevmek,

bulutlardan yeryüzüne zıplamak misali.

bildiğim tüm duyguları unuturken

rastlamak her sokak başında kendime,

sorular sormak yüreğime,

ve anlatmaktan yoksun kalmak.

bazen en karanlık zindanda aydınlıkla işkence edilmek

ve bazen en yakıcı ateşlerde suyu seyir etmek

yıkılmak en büyük felaketlerden kurtulup,

karıncanın yürüyüşüne tuzla buz olmak.

koşmak bazen cehenneme, bile bile

ardına dönüp bakmadan atmak kendini gayyaya.

korkmamak en cani katilin dahi karşısında

ruhunu bedeninden ayıracak diye.

dedim ya seni sevmek:

dünyanın en bahtiyar adamından

en rezil insanı olmaya benzer.

çoğu kez anlamsızlığında anlam bulmak,

sevgisizlikten yakınmamak;

hayata küfretmemek kadar zor gelir.

ve coğu kezde bir omuzda ağlamak kadar

kolay gelir.

sen sevmek kelimesiyle baş edemezsin

benim sevdiğim çünkü sen değilsin.

git artık, uğraşma benle

ben meşgul bir adamın

en büyük uğraşımdır,

seni sevmek...