gidiyorsun fakat acılarla iç içe
yürüyorsun yağmurlu sokaklarda ümitsizce
bakmıyorsun bile ardına
gözlerim gözlerine değer diye
uğraşma boşu boşuna gidemezsin
gitsen dahi ardında bırakırsın
her gün küfrettiğin kalbinden bir parçayı
benimle beraber terk edersin hayata
gidiyorsun hüzünlü bir güz akşamında
sırtında ki paltoya vuruyor bir kaç damla
yağmur sanıyorsun sen ama
benimse gözlerim bulutlarda
vazgeçtim artık kandırmam seni yalanlarımla
yeter ki gitme kal benim yanımda
eskisi gibi yansın ocağımız
ve eskisi gibi mutsuzluklar kalsın ipsiz sapsız
ne kadar söylensemde nafile biliyorum
gideceksin,çoktan almışsın bavulunu zaten
durduramam seni onuda biliyorum
ama son kez içtenlikle diyorum
GİTME...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder