İsimsiz

sessiz kalabalık

sukutu arayan insanlık

isimsiz bir adam

adanmışlığı karanlık

suya yazı yazardı çoğu kez

insanlıktan utanıp

kendi benliğini intahar edip

zehr-i âba dalardı

korkmazdı hiçbir zaman karanlıktan

ama korkaktı

kalp yorgunluğuna karşı

daima savunmasızdı

ruhunu satardı çoğu kez

bir hiçliğin mutluluğuna

sevgiyi ararken herkes

ezayı dost bilirdi kendine

genç yaşında

ağaran saçları

ve çöken gözleri

daimdir kendine olan güvensizliği

ve herşeye rağmen mağrurdur

isimsizliği