Kim olduğumu sormadan...
Nasıl olduğumu bilmeden...
Görmeden, gözükmeden,
Nasıl sevebildin sen beni.
Kapkaranlık gözlerimde,
Nasıl buldun masum mahremimi.
Çatık kaşlar altında ki
Gülümsemeye çalışan ama bir türlü başaramayan
İsyankar dudaklarımı...
Hıncahınç, doludizgin beni boğmaya çalışan kirli duvarların ardını
Çepeçevre sarındığım umutsuzluğun zırhını
Nasıl bir çırpıda delip geçtin...
Ve nasıl hükmettin,
Bunca zamandır taşlaştığını düşündüğüm kalbime...
Kızıl gül olmayaydı,
Yahut ayrılıkların hicranı
Belki olmazdım bu halde...
Ve belki bulamazdın beni böyle
Soramazdın, bilemezdin...
Anlamsız artık o mağrur bakışlar,
Denizin tam kıyısında dalgalara kafa tutmalar,
Rüzgara inat tepelerin üzerinde durmak...
